W piękny zimowy piątek rozpoczynający grudzień do naszej szkoły zawitali niesamowici goście: p. Sebastian Kotlarz i p. Martin Treblin.
P. Sebastian to autor książek historycznych i tłumaczeń, a także organizator znanych w naszej gminie "Spacerów z historią". Natomiast p. Martin, na stałe mieszkający w Niemczech, to wnuk przyjaciela p. Otto Steuera. I to właśnie historię m.in. tej postaci poznaliśmy podczas tego spotkania. Otto Steuer z rodziną jest pochowany na placu przykościelnym w Małkowicach. Był on właścicielem małkowickiego pałacu, a także fundatorem kościoła w naszej miejscowości. Co ciekawe był on żydem, który z miłości do narzeczonej zmienił wyznanie na ewangelicyzm, a wsparł finansowo kościół, obecnie katolicki. Piękny przykład ekumenizmu - jak podsumował p. Kotlarz.
Podczas tej niezwykłej lekcji historii mogliśmy usłyszeć też historie mieszkańców przedwojennego Smolca i Kątów Wrocławskich, do których trudnych, tragicznych, ale i romantycznych losów udało się dotrzeć naszemu gościowi.
Uczniowie i uczennice kl. 5, 6, 7 i 8 z wielkim zaciekawieniem i niedowierzaniem, że mowa o "naszych" Małkowicach, słuchali tych historii. W ich pamięci utkwił także fakt, że dokładnie w budynku naszej szkoły odbywały się spotkania organizacji występującej przeciw Hitlerowi. A podczas wizyty w Kątach Wrocławskich z pewnością zwrócą uwagę na kamienie pamięci ( Stolpersteine) dedykowane żydowskiemu małżeństwu Fridzie i Adolfowi Steinom, którzy przed II wojną światową mieszkali w Kątach Wr. w pobliżu kościoła.
Dodatkową wartością płynącą z tej niezwykłej lekcji była także okazja do spotkania z p. Treblinem, potomkiem mieszkańca przedwojennego Smolca - budowniczego tamtejszej świątyni pastora Wilhelma Treblina. Jego wspomnienia to, cytując p. Sebastiana, ogromna brama do przeszłości i bezcenne źródło wiedzy o ludziach żyjących na zamieszkanych przez nas terenach.
To wyjątkowe spotkanie zakończyliśmy na terenie przykościelnym, wyrażając naszą pamięć i szacunek rodzinie Steuerów poprzez zapalenie znicza i chwilę refleksji.
Bardzo serdecznie dziękujemy p. Kotlarzowi i p. Treblinowi za spędzony wspólnie, niezwykle wartościowy czas.
M.W.
